Prezes Rady Ministrów
Donald Tusk

Minister Finansów
Andrzej Domański

Szanowny Panie Premierze, Szanowny Panie Ministrze!

Z niepokojem i głębokim oburzeniem przyjmuję kolejne informacje i zapewnienia polityków o bezwzględnej i naglącej konieczności przyjęcia przez naszą Ojczyznę wspólnej europejskiej waluty — euro.

W dobie szalejącej inflacji i ogólnoeuropejskiego kryzysu gospodarczego, jako jeden z nielicznych jeszcze krajów Unii Europejskiej mamy silnego sojusznika i zawór bezpieczeństwa, własną walutę.

Wyrzeknięcie się polskiego złotego właśnie teraz byłoby szczególnym ciosem dla bezpieczeństwa całego państwa, co negatywnie odbije się na portfelach każdego obywatela.

Kryzys zadłużenia, którego tak doskonale podręcznikowym przykładem stała się Grecja, pokazuje nam, w jak łatwy sposób wielkie europejskie gospodarki będą mogły uzależnić naszą od swojej „pomocy”, w zamian za wprowadzanie reform i zmian nie tylko w gospodarczym, ale też kulturowym wymiarze. Nasza własna waluta pozwala nam na tak potrzebne Polsce, suwerenne zarządzanie finansami państwa, abyśmy nie zostali wciągnięci w kolejne niemal niemożliwe do spłacenia kredyty.

Pomimo tak wielkiego nimbu wielkiej europejskiej gospodarki, Niemcy czy Francja zadłużone są w znacznie większym stopniu niż Polska. Dołączenie do strefy euro naraża nas na wspólne dźwiganie konsekwencji tego zadłużenia w przypadku jakiegokolwiek zawirowania i kryzysu w tej strefie.

Nasza gospodarka, zależna od eksportu i importu, silnie ucierpi nawet przy delikatnych zawirowaniach kursu euro. Dlatego tym bardziej potrzebujemy waluty, która gwarantuje nam możliwość kontroli tych kluczowych dla budżetu mechanizmów.

Teraz gdy nasz kraj przeżywa silne zawirowania na scenie politycznej, uparte dążenia do przyjęcia wspólnej waluty są realnie działaniem przeciwko stabilności państwa. Niemożliwe do natychmiastowego spełnienia rygorystyczne kryteria konwergencji wymusiłyby nagłą zmianę polityki fiskalnej i monetarnej. Te jednak obarczone są olbrzymim potencjałem pogłębienia kryzysu, który w naszej Ojczyźnie silnie związany jest również ze spuścizną poprzednich dwóch władz i trwającym między nimi konfliktem.

Doświadczenia krajów takich jak Włochy, Grecja czy Litwa pokazują nam, że wprowadzenie euro przyczyni się do podniesienia cen nawet podstawowych produktów żywnościowych. Wzrost cen, za którym nie podąży magicznie wzrost płac, pogłębi jeszcze bardziej kryzys gospodarczy, który w wyniku wielu negatywnych decyzji finansowych odczuwamy od czasu poprzednich rządów.

Nietrudno dostrzec, iż w zarządzaniu tak gigantycznym i zróżnicowanym obszarem gospodarczym, złożonym z 20 gospodarek krajów strefy euro, najczęściej górę biorą interesy najsilniejszych państw, takich jak Francja i Niemcy, nazywanych krajami centralnymi. Trudno spodziewać się, by polityka monetarna Europejskiego Banku Centralnego mogła być dopasowana do potrzeb gospodarek tzw. peryferyjnych, takich jak nasza, i że miałaby ona wypełniać swoją rolę lepiej niż polityka naszej Rady Polityki Pieniężnej i Narodowego Banku Polskiego.

Postulat zlikwidowania polskiej waluty zwraca również uwagę na jak dotąd nieodpowiedzialną politykę finansową w sprawie budżetu państwa. Rekordowy deficyt budżetu potęguje dotykającą wszystkich nas inflację, co wpędzi Polaków w biedę. 

Jeśli dołożymy do tego zlikwidowanie polskiej waluty przez przyjęcie euro, a co za tym idzie oddanie samodzielności decyzyjnej ws. stóp procentowych, spowoduje, że wszyscy zadłużeni obywatele znajdą się na łasce skompromitowanego Europejskiego Banku Centralnego, nieuwzględniającego indywidualnej sytuacji mieszkańców każdego z osobna państw członkowskich Wspólnoty. Jest to prosta droga do spotęgowania nędzy, która już teraz zagląda w oczy wielu polskim rodzinom!

Dlatego z całą stanowczością PROTESTUJĘ przeciw wprowadzeniu wspólnej waluty euro!

………………………………